More about the Alaskan Malamute in dutch
De Alaskan Malamute heeft veel beweging nodig. Het zijn geen honden die even genoeg hebben aan vijf minuten wandelen, ze moeten echt hun energie kwijt kunnen, dit betekent 2 tot 3 uur wandelen per dag! Als u hier geen tijd voor heeft dan kunt u beter niet voor de Malamute kiezen. Fietsen of steppen is een goede bezigheid met de Alaskan Malamute (let wel op de temperatuur). De Alaskan Malamute is een hond die geschikt is voor de slede sport.
Waar de Malamute oorspronkelijk voor gefokt is: werken en overleven onder de meest barre omstandigheden. Dit bepaalt nog steeds zijn huidige karakter: overleven = eerst ik en dan jij. Het is een slimme en sterke hond. De Malamute is niet te vergelijken met bijv. de herder of labrador, zijn temperament en de oerdriften waar hij nog steeds over beschikt maken hem niet tot een van de gemakkelijkste rassen.
Een Malamute-eigenaar moet daarom de nodige inspanningen leveren om zijn hond goed op te voeden en te begeleiden.
Waaks of agressief naar onbekende mensen is een goed gesocialiseerde Malamute vrijwel nooit. Een Malamute heeft zeer sterk de neiging om de grenzen van zijn eigenaren uit te testen. Hij weet exact bij wie hij hoe ver kan gaan. Een volwassen hond van zo’n 40kg die merkt dat hij agressie succesvol kan inzetten moet niet worden onderschat. Een Malamute moet van jongs af, zeer consequent en duidelijk worden opgevoed. Dat wil niet zeggen dat hij een harde aanpak nodig heeft maar wel één met kennis van zaken.
Alaskan Malamutes zijn een genot om mee te leven,
maar hebben een actieve levensstijl nodig om ervoor te zorgen dat aan hun behoeften wordt voldaan.
Ze zijn een loyale metgezel met een enorme persoonlijkheid, als ze correct worden opgevoed,
zullen ze je de meest lonende en uitdagende relatie geven.
GEDRAG
In hun gedrag naar honden zijn Malamutes heel duidelijk. Ondanks het feit dat ze met soortgenoten voor de slee moeten lopen wil dat niet zeggen dat ze vreemde honden altijd aardig vinden en willen spelen. Honden van dezelfde sekse gaan ze een conflict niet uit de weg. Volwassen Malamutes zijn doorgaans geen allemansvriendjes en de Malamute-eigenaar zal moeten voorkomen dat zijn hond probeert alle andere honden te laten zien wie de sterkste is. Als ze gaan vechten, kan het er heel hard aan toe gaan. Dit betekent voor veel Malamutes dat ze niet los kunnen lopen in de nabijheid van andere honden en dat de eigenaar sterk in zijn schoenen moet staan. Malamutes gaan wel heel graag als stel door het leven (twee honden van tegengestelde sekse).
Met vee en kleinvee is het altijd opletten! Het spreekt voor zich dat hij in een bos wanneer hij wild ziet of ruikt, onmiddellijk de neiging heeft om er achteraan te gaan, het commando HIER hoort hij al niet meer. Dat is ook één van de redenen waarom veel Malamutes nooit los lopen.
Malamutes zijn absoluut niet erfvast of trouw aan de baas als hij/zij uit zicht is, een goede omheining van zo’n 2 meter (en het liefst ook nog wat in de grond) is echt noodzakelijk. In huis is hij een prettige, rustige, soms zelfs lui-ogende hond. Het is absoluut geen nerveuze aandachttrekker die zijn baas de hele dag voor de voeten loopt mits hij voldoende beweging krijgt!
GESCHIEDENIS
De Alaskan Malamute hoort bij de keesachtigen en de poolhonden. 2000-3000 jaar geleden zijn er grote volksverhuizingen geweest waarbij de volken gezelschap hebben gehad van een paar honden. In deze tijd heeft zich de Alaskan Malamute ontwikkeld. Het is een oorspronkelijke Amerikaanse hond. De Alaskan Malamute wordt gezien als ‘een locomotief’. Het zijn geen snelheidshonden maar de Malamute werd ingezet (en gefokt) voor het trekken van zware sleden en om de zware lasten zelf te kunnen dragen over lange afstanden.
De Alaskan Malamute is een van de oudste sledehonden. Ze werden gebruikt om te jagen op zeehonden, om ijsberen weg te jagen en om zware ladingen te trekken.
Mevr. Seeley stelde de eerste rasstandaard op, waardoor het ras officieel erkend werd door de AKC (American Kennel Club). Deze rasstandaard was gebaseerd op de zogenaamde ‘Kotzebue’ lijn.
De kracht van de Alaskan Malamute werd snel opgemerkt en hij werd door het leger ingezet tijdens de Tweede Wereldoorlog en nadien voor expedities in Antartica. Beide eisten een zware tol, waardoor de Alaskan Malamute bijna uitgestorven was.
Op hetzelfde moment, waren er naast de Kotzebue lijn ook fokkers die met andere Alaskan Malamute lijnen fokten, die niet tot de eerste rasstandaard behoorden: de M’Loot (fokker Paul Voelker) en Hinman (fokker Dick Hinman) lijnen. Om de Alaskan Malamute te redden, werd de rasstandaard heropend en aangepast zodat ook deze lijnen tot de officiële standaard behoren.
Alle hedendaagse raszuivere Alaskan Malamute zijn afkomstig van één van deze 3 lijnen
Herkomst: Verenigde Staten
De malamute moet sterke botten hebben met gezonde benen en goede voeten, een diepe borst en sterke schouders, hij moet alle karakteristieken hebben die erop wijzen dat hij doeltreffend in staat is zijn werk uit te voeren.
Zijn gangwerk moet heel regelmatig zijn, evenwichtig, vlot en doeltreffend.
De Malamute is gebouwd voor kracht en uithoudingsvermogen.
Als men een Malamute keurt, moet zijn functie als sledehond, om zware lasten te trekken in het hoge Noorden in aanmerking genomen worden als het meest belangrijke karakteristiek, en moet primeren over al het andere!!!
Uiterlijke kenmerken:
Lichaamsbouw: De Alaskan Malamute, één van de oudste sledehonden van de noordpool, is een krachtig gebouwde hond met een diepe borst, een sterk gespierd lichaam en veel substantie. Energiek, stuwend en hebben een goed gangwerk.
De Malamute staat krachtig op zijn poten en dit verleent hem een trotse houding en toont zijn werklust aan, het hoofd goed omhoog gehouden, alerte ogen die interesse en nieuwsgierigheid uitdrukken.
Schofthoogte: De reu heeft een schofthoogte van 61 tot 66 cm en de teef heeft een schofthoogte van 56 tot 61 cm.
Vacht: De honden hebben lang stokhaar. De vacht is dik met een ruwe dekmantel die tamelijk lang is (dek haren langer dan 6cm), om de wol van de ondervacht te beschermen. Er bestaan verschillende kleuren.
Kleur: Zwart-wit, Bruin-wit, Grijs-wit, Rood-wit
Gewicht: Vrouwelijk 30-36kg, Mannelijk 36-42kg
Ogen: Amandelvormige bruine ogen
Staart: De staart wordt over de rug gedragen zoals een wuivende pluim, de staart is niet teveel gekruld (de staart mag de rug niet raken).
De honden hebben een brede maar niet te gewelfde schedel, ze hebben een grote snuit. Ze hebben kleine, dikke en staande punt oren. Het hoofd is breed. De oren zijn driehoekig en opgericht als de hond attent is.
De tekeningen van het gezicht zijn typisch voor het ras, een kap op de schedel, het gezicht helemaal wit (open face) of getekend met een streep (vanaf de kap tot de neus) en/of een masker (begrensd rond de ogen).
De Alaskan Malamute valt onder rasgroep 5, Keeshonden en Oertypen, sectie sledehonden.
Verzorging: Goed borstelen of uitblazen met de waterblazer is van groot belang als de Alaskan Malamute in de rui is (dit gebeurt 2x per jaar, de reuen door temperatuursverandering en de teven als ze loops gaan worden).
Levensverwachting: 12jaar
